به بهانه پخش آخرین قسمت از سریال عاشورا | عاشورا؛ بی‌ادعا، دست‌یافتنی و ماندگار

وقف زندگی شهید در راه خدمت به مردم و حکومت اسلامی است که صحنه‌های نبرد شجاعانه و قهرمانانه‌اش را رقم می‌زد. امثال ابراهیم هادی، مرتضی جاویدی و عبدالحسین برونسی قبل از اینکه یک نظامی باشند، «بنده» هستند و مبارزه را در تمام ساحات در این مقام تعریف می‌کنند. با همین نگاه است که امروز هم بعد از گذشت چند دهه از دفاع مقدس، مبارزه با همان قوت باقی است.

در چند وقت اخیر بعد از گذشت حدود دو سال از اکران «موقعیت مهدی» سریال «عاشورا» پا در خانه‌های مردم گذاشته است. سریالی که برخلاف بسیاری از آثار هنری مواجهه‌اش را بدون تعارف با شهید مشخص کرده و به تعبیری شخصیت حقیقی که چند دهه پیش در خیابان‌های این کشور حضور داشته و در میان مردم می‌زیسته را سانسور نکرده است. بلکه زندگی او را سردست گرفته و نه به عنوان یک اسطوره دست نیافتنی بلکه به عنوان یک قهرمان در میان مردم نشان می‌دهد.

هادی حجازی فر می‌گوید: «وقتی روح کارمندی وسط کار می‌آید نمی شود این دست از کارها را ساخت. بدون انگیزه شخصی افراد نمی‌توانند در این نوع فعالیت پیش بیایند.» از همین نگاه است که عاشورا در جزئیات به زندگی حقیقی شهید نزدیک می‌شود. از زمان عصبانیتش تا هنگامیکه برای رفع مشکل مردم در سیل به کوچه‌های شهر می‌رود.

مهدی باکری در عاشورا در ساحت‌های مختلف نشان داده می‌شود. از آن نگاه معنادارش به میز بزرگ شهردار ارومیه که خودش است تا آن جا که در جبهه خم شده و چند فشنگ زمین ریخته از بیت المال را داخل جیب یک رزمنده می‌ریزد و هنگامیکه با فرزند برادر شهیدش بازی می‌کند و بعد پای گلایه خواهر شهید از برنگشتن پیکر حمید باکری به دستور مهدی می‌نشیند. اینها تصویرهایی از یک مسئول در جمهوری اسلامی است. تصویری که مربوط به چند قرن پیش و یا صدر اسلام نمی‌شود بلکه مربوط به فردی است که هنوز پیکرش مفقود در قتلگاه مانده.

«تلویزیون» با روی کار آمدن انواع بسترهای نمایش، هنوز هم جدی‌ترین مجرا برای ارتباط با مردم است و نشان دادن این شمایل، بی‌ادا و اطوار در بستر تلویزیون نقطه بارز سریال عاشورا است.

مردم با یادآوری شمایل مهدی باکری متوجه می‌شوند مسئول در جمهوری اسلامی باید چه مواجهه‌ای با مقام و مسئولیت داشته باشد. باکری مسئولیتی که بر دوش گرفته را نعمت می‌داند و نه تنها طلبی از مردم ندارد بلکه گویی مدیون است. او بستر انقلاب اسلامی را برای خدمت به مردم در راه خدا چنگ زده و شرایط به وجود آمده را سکویی برای مال و منال و بالاسر بودن نمی‌داند. باکری الگوی مسئول در جمهوری اسلامی است. الگویی دست یافتنی برای نقد آنهایی که سعی می‌کنند شهدا را تنها در مقام یک اسطوره نگه دارند و نه در مقام عمل بلکه صرفا در یادواره‌ها یادشان کنند.